Zgadzam się z hipotezą biomechaniczną, o której wspomniał już @DanielRHicks.

Każdy staw / grupa mięśni ma optymalny zakres ruchu i optymalną pozycję o maksymalnej sile / maksymalnej sile.

Jestem tego samego wzrostu co Ty, a odległość, o której wspomniałeś, jest rzeczywiście dość krótka, mierzona na rowerach, na których jeżdżę.

Wydaje się, że konieczne jest przeanalizowanie „trójkąta kokpitu” Twojego rower: suport / siodełko / kierownica: w hipotezie, że opuszczając kierownicę uzyskujesz zbyt ostry kąt między tułowiem a udami, to korektą problemu byłoby otwarcie tego kąta.

Można to zrobić na dwa sposoby:

1. Podnieś kierownicę (co najwyraźniej jest przeciwieństwem tego, co chcesz zrobić);
2. Przesuń całą górną część ciała do przodu o umieszczenie dłuższego mostka ORAZ przesunięcie siodełka nieco do przodu, aby poczuć pedały „bardziej do tyłu” niż w obecnej pozycji.

Jak obserwacje:

• Rowery o dużej mocy (aka FAST), z agresywną jazdą on, ma tendencję do przerzucania rowerzysty przez kierownicę, tak aby ciężar tułowia mógł przeciwdziałać momentowi obrotowemu pedałów, a także był bardziej aerodynamiczny. Często spotyka się takie rowery z wysokimi, pochylonymi do przodu i pochylonymi siedzeniami (przykład ekstremalny: rowery do jazdy na czas);
• Jeśli po prostu umieścisz dłuższy mostek bez wysuwania siodełka do przodu, uzyskasz bardziej "supermana „Pozycja, a właściwie ZMNIEJSZANIE kąta tułowia i uda, który chcielibyśmy zwiększyć.

Wreszcie, są tajemnice w znalezieniu idealnej pozycji na rowerze. Być może nawet podświadome czynniki o różnym charakterze mogą przyczynić się do poczucia „niewłaściwego”. Niestety, tylko samoanaliza i metoda prób i błędów są gwarantowanym kluczem do zbawienia w tym przypadku, chociaż zawsze mile widziana byłaby profesjonalna porada (zwana również rowerem).

Mam nadzieję, że to pomoże!

Rzecz w tym, że w grę wchodzi co najmniej pół tuzina czynników.

Dwa najbardziej oczywiste to czynniki pozytywne - do pewnego stopnia:

• A niski kąt zmniejsza „obszar czołowy”, główny czynnik oporu wiatru.
• Pochylanie się do przodu pozwala na skuteczniejsze działanie głównych mięśni nóg poprzez poprawę kąta ciągnięcia i wykorzystanie faktu, że mięśnie mają tendencję do być silniejszy, gdy (nieco) wydłużony. (Ale oba te efekty mają „optymalny” kąt, który prawdopodobnie wynosi od 25 do 45 stopni od poziomu).

Negatywne skutki:

• Pochylenie naprzód zmniejsza chłodzenie. Przy pełnej mocy uwolnienie ciała od nadmiaru ciepła jest łatwo ograniczającym czynnikiem.
• Pochylenie się do przodu ściska klatkę piersiową, zmniejszając skuteczność oddychania. Ciało jest nie tylko mniej zdolne do uzyskania wystarczającej ilości tlenu i pozbycia się CO2, ale także doświadcza dalszej redukcji chłodzenia.
• Pochylony do przodu uciska naczynia krwionośne w dolnej części brzucha, pachwinie i udach, zmniejszenie przepływu krwi do mięśni nóg. (Ciekawa uwaga: kiedy jesteś w przysiadie, dopływ krwi do wielu mięśni nóg jest całkowicie odcięty.)
• Pochylanie się do przodu, poza punkt, wymaga znacznego dodatkowego wysiłku ramienia i mięśnie pleców, aby utrzymać postawę. Zmniejsza to ilość dostępnej energii do zasilania nóg, a także ma wpływ na umysł, który przeszkadza w koncentracji na pedałowaniu.

Tymczasem dwa „pozytywne” czynniki osiągają granice:

• Poza punktem pochylenie do przodu powoduje niewielką dodatkową redukcję obszaru przedniego i może (jeśli testowano w tunelu aerodynamicznym) faktycznie zacząć mieć negatywne skutki. (Podejrzewam, że zespoły TdF mają dane z tunelu aerodynamicznego, ale nigdzie nie wiem, czy są one dostępne).
• Powyżej punktu pochylenie do przodu zaczyna zmniejszać efektywność mięśni nóg poprzez nadmierne ich rozciąganie i wytwarzanie mniej optymalnego kąta ścięgna. I, jak wspomniano w innym miejscu, można zacząć napotykać szkieletowe ograniczenia kąta nóg.

Wszystkie te czynniki skutecznie mnożą się nawzajem, tak że bardzo niewielka zmiana postawy może spowodować dramatyczny spadek wydajności. Ponadto na wiele czynników wpłynie do pewnego stopnia temperatura, wiatr, stopień zmęczenia itp., Więc wykonanie „testów” jednego schematu, a następnie drugiego może łatwo przynieść niejednoznaczne wyniki.

Sugerowałbym, że ten problem spadku mocy jest najprawdopodobniej wynikiem wyrównania miednicy i kręgosłupa niż sugerują inne czynniki. Istnieją dwie potencjalne przyczyny:

Pochylenie miednicy i wyrównanie kręgosłupa

Jedną z możliwości (jak zasugerował ZenBike w komentarzach OP) jest to, jak pochylenie miednicy wpływa na ustawienie kręgosłupa. Trudno to wiedzieć bez zobaczenia się, ale podejrzewam, że wyższa pozycja może też lepiej wyrównać kręgosłup. Miednicę należy odchylić do przodu (jak dzban wylewający wodę), co pomoże wyrównać kręgosłup. Dobra pozycja rowerowa wymaga dobrej elastyczności ścięgien podkolanowych i mięśni pośladkowych. Jeśli tego brakuje, możesz zaokrąglić plecy, aby przyjąć określoną pozycję.

Jeśli Twoje plecy są zbyt zaokrąglone, możesz stracić moc, ponieważ zaczniesz używać mięśni stabilizujących (np. Mięśni prostownika) w plecach, aby ustabilizować plecy skok pedału. Jeśli siła stabilizująca działa raczej stycznie niż przez kręgosłup, podczas każdego ruchu pedału będziesz mieć stale zgięty kręgosłup. Może to utrudnić stabilizację kręgosłupa w celu wytworzenia momentu obrotowego przy pedałach i może ograniczyć oddychanie.

Jeśli tego typu problem z wyrównaniem nie zostanie rozwiązany, może to spowodować nadużywanie mięśni prostownika, co może również wpływać na twoją postawę, ustawienie żeber i ostatecznie wzorce oddechowe (jak osobiście doświadczyłem).

(patrz strona 56 Bike Fit)

Ograniczony przepływ krwi

Rowerzyści mogą mieć pewne problemy naczyniowe w biodrach i wokół nich oraz miednica, która dotyczy głównie tętnic biodrowych. Niektórzy rowerzyści mogą doświadczyć uszkodzeń tych tętnic, które wpływają na przepływ krwi podczas ćwiczeń o dużej intensywności i mogą powodować zablokowanie dopływu krwi do chorej nogi (nóg).

Od Bike Fit (p220)

Brak przepływu krwi powoduje ból, pieczenie i / lub osłabienie podczas jazdy na rowerze i często jest postrzegany jako niewyjaśniony spadek mocy.

Zwiększenie wysokości kierownicy może spowodować otwarcie miednicy / bioder na tyle, że przepływ krwi nie będzie już blokowany, co skutkuje większą mocą.

Odpowiadając na moje własne pytanie!

Po długich majstrach przy mojej pozycji odkryłem, że utrata mocy następuje, gdy moje siedzenie jest zbyt daleko do przodu i / lub zbyt nisko. To było przeciwieństwo tego, czego się spodziewałem.

Teraz mogę ustawić kierownicę tak nisko, jak się da - około 8 cm upadku na moich rowerach - bez zauważalnej utraty mocy ... i tak naprawdę jest BARDZIEJ wygodniejszy! (W moim starym, wyższym & combo z krótszym zasięgiem, teraz czuję się zbyt zgnieciony!)

Siedzenie musi być dość daleko do tyłu - około 10 cm za BB - ale to stawia mnie na KOP. (Używałem testu „hands-off”, ale to wysunęło mnie o co najmniej 5 mm za daleko, co spowodowało utratę mocy).