To stary kasztan z czasów 5-biegowych wolnych kół i zębatek bez zmiany ramp. Dzięki nowoczesnym trybom Hyperglide i stosunkowo cienkim nowoczesnym łańcuchom krzyżowanie łańcuchów po prostu nie jest już problemem. Chociaż istnieje bardzo niewiele badań na ten temat, te, które widziałem, sugerują, że nie ma utraty wydajności mechanicznej w przypadku łączenia krzyżowego pod kątami typowymi dla większości rowerów.

Ogólnie dla danego przełożenia, duży / duży jest bardziej wydajny mechanicznie niż mały / mały. Tak więc jedyna nauka sugeruje, że krzyżowanie łańcuchów na kole bigchainwheel jest w rzeczywistości bardziej wydajne.

http://www.jhu.edu/news_info/news/home99/aug99/bike.html

Użyj biegów, które lubisz, sprawdź łańcuch zużywa się i często wymieniaj łańcuch, a drogie elementy układu napędowego będą służyć przez długi czas.

Powód, dla którego należy unikać używania, powiedzmy, większej przedniej tarczy z większymi tylnymi zębatkami (lub odwrotnie) nie ma nic wspólnego z utratą wydajności lub czymś podobnym, ale ze względu na zjawisko zwane cross chaining .

Jeśli jesteś na mniejszej tarczy, która jest bardziej wewnętrzna, powinieneś być na bardziej wewnętrznych tylnych zębatkach, większych i podobnie, gdy jesteś na bardziej zewnętrznej tarczy, większa tarcza , powinieneś być na bardziej zaburtowych, mniejszych zębatkach. Łańcuch krzyżowy ma miejsce, gdy łańcuch musi przeciąć się z wewnątrz przy kasecie do bycia na zewnątrz przy korbach.

Łączenie krzyżowe obciąża łańcuch i przerzutki, może prowadzić do głośnego, skrzypiącego układu napędowego (na przykład tarcie łańcucha o wewnętrzną płytkę przedniej przerzutki) i powoduje, że łańcuch nosić szybciej. Szybsze zużycie łańcucha prowadzi następnie do szybszego zużycia kasety i szybszego zużycia tarczy.

Z tego powodu biegi są ustawione tak, jak są, aby zachęcić do korzystania z 7 dolnych tylnych biegów z mniejszą przednią tarczą i 7 górnych tylnych biegów z większą przednią tarczą. Oznacza to, że 4 środkowe tylne zębatki (w dziesięciobiegowym rowerze) mogą być używane na każdym przednim przełożeniu, natomiast 3 dolne i 3 górne powinny być używane z odpowiednią tarczą.

Typowa wymiana (w oparciu o ustawienie 53-39 z przodu, 11-23 z tyłu) będzie wyglądać następująco: zacznij nisko, być może 39-21, zmień tylne, aż dojdziesz do 39-15, a następnie zmień na większą tarczę i na w tym samym czasie wykonaj tak zwaną zmianę biegu wstecznego , czyli przesunięcie tylnego przełożenia w dół o około 2 koła zębate, aby przeskakiwanie z małego do dużego pierścienia nie było tak dużym wzrostem biegu ( 53-15 w porównaniu z 39-15). W ten sposób znajdziesz się w wieku 53-19 lat z dobrą, stałą kadencją. Następnie po prostu podnieś zębatki tak daleko, jak potrzebujesz.

Zmiana biegów może odbywać się w odwrotnej kolejności lub możesz po prostu zmienić na mniejszy pierścień, gdy zejdziesz na środkową zębatkę, jeśli wiesz, że będziesz zwalniać na niektórych światłach lub przygotowujesz się do podjazdu .

Widzę, że zbyt wielu rowerzystów po prostu włącza niższe biegi w tylnych zębatkach, pozostawiając przód na dużym ringu. Dobrze jest od czasu do czasu wsunąć głowę między nogi, aby zobaczyć, gdzie jest bieg. Bez tych fantazyjnych wskaźników na twoich brifters i manetkach możesz zapomnieć, w którym pierścieniu jesteś!

Staram się unikać dwóch największych / najmniejszych tylnych zębatek na dużej / małej tarczy, ale to tylko praktyczna zasada. Na płaskiej powierzchni staram się pozostać w pobliżu środkowych kół zębatych w kasecie, aby mieć jak najszerszy zakres przełożeń bez zmiany pierścieni łańcucha.

Korzystanie z tych kombinacji rzeczywiście zwiększy zużycie i zmniejszy wydajność, ale jak często czy naprawdę masz potrzebę jeździć tymi kombinacjami?