Hybrydy są bardzo podobne do rowerów górskich typu hardtail w swojej geometrii, ale istotną różnicą jest szerokość kierownicy: na rowerze górskim dłonie mogą być znacznie bardziej oddalone (w sprzedaży mój MTB był o 100 mm szerszy między uchwytami niż moja hybryda, teraz jest bardziej jak 150). Nawet uwzględniając zmianę kąta łokcia, będzie to miało wpływ na zasięg.

Inną różnicą jest to, że MTB mają zwykle niskie siodełko pomimo wysokiego suportu, ponieważ rowerzysta musi często stać z ugiętymi kolanami. Generalnie nie jest to odpowiednie dla hybryd, a jedną z pierwszych rzeczy do zrobienia podczas konwersji roweru górskiego z jazdy po szlaku na dojazdy do pracy jest podniesienie siodełka. Wpłynie to na żądany stos (i zasięg). Wysokie siodełko na wysokim BB spowoduje, że ziemia będzie daleko w dół, gdy wysokość siodełka jest „prawidłowa” (dla wydajności i zdrowia kolan). Jeśli utrudnia to jazdę stop-start, przyniesie to efekt odwrotny do oczekiwanego. Na szczęście hybrydy mają zwykle nieco niższy BB niż rowery górskie i cieńsze opony, więc niekoniecznie jest to problem. (Ten jest nieco osobisty, ponieważ posiadanie fotelika dziecięcego z tyłu utrudnia trzymanie i uruchamianie roweru przy znacznym pochyleniu, a także oznacza, że ​​trudniej jest przejść od stania nad górną rurą).

Jako dopasowanie dla wygody (a nie wydajności) jest pożądane, możliwe, że dopasowanie MTB i tak byłoby zbyt agresywne i chociaż wydajność jest pożądana, różnica między dopasowaniem OK a idealnym dopasowaniem nie będzie zauważalna na większości podróży hybrydowych.

Komfortowe dopasowanie i tak jest raczej subiektywne (więc pomiary pomogą Ci tylko częściowo przeszkodzić), ale wyczucie ostatniego kawałka zajmuje dość długą jazdę.

Na przykład kupiłem hybrydę i używałem jej do sporadycznych jednodniowych przejażdżek przed rozpoczęciem 15 km dojazdów w jedną stronę. Był to właściwy rozmiar nominalny i jedyne, co zrobiłem, to wyregulować wysokość siodełka i pozycję przednią i tylną (ta ostatnia, ponieważ przesunąłem się do przodu). Dopiero gdy zacząłem robić przejażdżki 3-4 godzinne (do 70 km), zrobiłem cokolwiek z zasięgiem / stosem, a także zwężałem kraty.

Prawdopodobnie dobrym początkiem jest ustawienie wysokości siodełka i cofnięcia względem suportu przy użyciu tych samych metod stosowanych w rowerach szosowych. Wysokość siodełka roweru szosowego zapewni dobry, wygodny zakres ruchu dla nóg i zapobiegnie zbytniemu unoszeniu się kolan w górnej części skoku pedału.

Podejrzewam, że przy bardziej wyprostowanej pozycji tułowia siedzenie powinien się nieco cofnąć, aby obrócić całe ciało wokół pedałów, a nie tylko obrócić tułów w biodrach. (Byłoby to przeciwieństwem tego, co robi się w jeździe na czas, poziome tylne pozycje, w których siedzenie jest przesunięte do przodu.)

Nie ma prawidłowego kąta oparcia dla rowerów hybrydowych (nie ma też dla rowerów szosowych ). Kąt oparcia jest określany przez „agresywność” lub „wygodę” ułożenia ramy i kierownicy oraz ich geometrii. Naprawdę istnieje ciągłość geometrii kokpitu rowerowego, od maszyn do jazdy na czas, przez rowery szosowe, dojeżdżające do pracy z płaskim paskiem i hybrydy po holenderskie rowery i krążowniki plażowe.